NEFRET

İsmini andığımda içim acıyor.
Sen mutluluğum ve nefretimsin.
Maziyi andığımda kalbim kanıyor,
Sen hayata isyanım ve gerçeğimsin.



En güzel zamanın katilisin sen,
Taş ettiğin şu kalbin nefretisin sen,
Ecelsiz yaşanmış bir ölüm gibi,
İstenmeden gelen azrail’sin sen.

Küllendikçe yakan ateşimsin sen,
Karaladıkça yazılan şiirimsin sen.
Sen dünyamı karartan amansız illet.
Benliğimi sarmış nefretimsin sen...

E®TUNÇ ÇELİK